Vreugde

Door mijn verbeelding kreeg ik als kind zicht op de gebaande wegen en keek ik met verwondering naar de eenduidigheid van leven, waar vrijheid was gekaderd door lage muurtjes die als omheining dienst deden. Mijn plezier haalde ik uit de gebalanceerde sprongen, om van het ene muurtje naar het andere te springen en de oneffenheden te ontdekken die me uit evenwicht brachten. Door deze vreugde kon ik de voorgeschreven regels volgen, waardoor het me ontging dat mijn omgeving de afslag had genomen en ik alleen achterbleef. Op deze manier kreeg ik zicht op het web van vaste waarden en onwrikbare normen, die als onbetwistbare wegwijzers mijn weg hadden uitgestippeld om als individu van nut te kunnen zijn. Door mijn verbeelding had ik vrede gekregen met deze manier van leven, waardoor ik uiting kon geven aan mijn geloof en het vertrouwen groeide om mijn gedrag daarop af te stemmen. Ik werd een uitzondering op de regel en elke keer dat ik verwondering in de ogen van anderen zag maakte mijn hart een sprongetje van vreugde.

Uit het boek: 'Door de ogen van het kind', wat nog uitgebracht zal worden